Oprogramowanie naukowe kontra minus ha

Oprogramowanie naukowe kontra minus ha

Pracuję z oprogramowaniem naukowym jakieś pół roku i nie powiem żeby mnie zdziwiło to co zobaczyłem:

maciej@pm:~$ impute -h
Segmentation fault

Program z którym miałem nieprzyjemność pracować, jest już odrobinę lepszy.

maciej@l2cu27:~> hapmixmap -h
Usage: 
   hapmixmap 
or hapmixmap -f [extra options]
Consult the manual for details of user options.

This is a list of all valid options:
----------------------------------------
allelefreqoutputfile ( outputfile )
allelefreqprecisionposteriormeanfile ( outputfile )
allelefreqprecisionprior ( dvector )
(...)

Ale i tak jest prawie nieużywalny. Zamiast użyć jakiejś ogólnie dostępnej biblioteki do parsowania opcji takiej jak getopt albo Boost::program_options, ma jakiś własny robaczywy kawałek kodu którego jedynym zadaniem jest chyba utrudnianie życia użytkownikom.

Komentarze

D4rky (2007-08-15 17:13:58): do czego uzywasz tego typu rzeczy?
Automaciej (2007-08-15 17:33:02): Do analizy danych genetycznych, przy czym moja rola jest wyłącznie narzędziowa, zapuszczam analizy, zbieram wyniki i dostarczam profesorowi w strawnej formie. A programy są tak pokręcone że potrzeba inżyniera żeby w ogóle z nich korzystać.
Piotr W. (2007-08-21 00:22:17): Boost jest bardzo niechlujny i niestety wielu programistów używa tego szajsu :( dlatego nie ma się co dziwić, że ktoś tworzy coś swojego – choć nie zawsze mu to wychodzi.
Automaciej (2007-08-21 01:37:18): Wierz mi, Boost jest o wiele porządniejszy niż to z czym tu mamy do czynienia. A programista, który jest w stanie napisać coś lepszego niż Boost powinien wiedzieć, co jest nie tak w Boost i wiedzieć dlaczego jego kod jest lepszy. Ja na przykład nie wiem co jest nieporządnego w Boost i uważam że używanie np. wzorca klasy smart pointer zaoszczędziłoby masę segfaultów i dziesiątek godzin debugowania. Podobnie z parsowaniem parametrów command-line i konfiguracji. Swoją drogą, jeżeli znasz jakieś konkretne materiały przeciwko Boost, podaj linki.